Bugün Hangi Parfümü Denedin ?

Heaven can Wait;
Uzun zamana yaydığım farklı şartlardaki koklamalarımda bazen keskin karanfilli diş dolgusu malzemesi bazen taze sıkılmış havuç suyu bazen köhne ve eskimiş bir makyaj mühimmatı çekmecesi / derileri kuruyup dökülmüş makyaj çantası içi ve bazen de limon sıkılmış midye dolmanın damakta dakikalar sonra bıraktığı çiçeksi narenciyeli ve baharlı hisleri aldım. Zamanında aşık olduğum ancak algılarımın değişmesiyle beraber lanet olası nergisten başka bir şey almaz olduğum Ellena'nın en iyilerinden Cuir d'Ange'nin nergissiz ve zamanla midemi bulandıran Papillon Hera'nın mide bulantısız / baş dönmesiz hali olması beni ayrıca memnun etti. Nostaljisi de cabası...
Yukarıdaki hissiyatları ayrı ayrı değil de tenimde bir bütün olarak yakaladığım an affetmeden şişesini edineceğim. O zamana kadar dekant edinip denemelere devam.

F. Millot Crepe de Chine EdC

seksen küsur baharın getirdiği ekşimiş yeşilli aldehit kısmı dindikten sonra pürüzsüz yumuşaklıkta harika bir floral şipre. Roudnistka 1984'te yazdığı bir makalede Crepe de Chine'nin şipre temasına nasıl orjinal bir yapı sunduğundan bahsetmeden önce Coty Chypre'yi alanında aşılamaz olarak nitelendirip ardından gelenlerin hiçbirinin o mükemmelliğe ulaşamadığından bahsediyor. şimdilerde küçük bir servet harcamadan iyi muhafaza edilmiş bir Coty Chypre bulmak zor. Crepe de Chine iyi bir seçenek. fakat 70'lerde Givenchy III ile tekrar canlanan tema Chine'yi andırır zarafeti sunan iyi varislere de sahip.

Prin Ganja Kasturi

keskin yeşilli hayvansal misk. Aran ile benzer bir tema. yeşili en az onun kadar iyi ama ferah topraksılığı yok, daha basık, yağlı ve sıcak. kenevirli yeşil tarafı özgün ve gayet iyi ele alınsa da imza olarak çokça kullandığı üriner geyik miski akorunun baskınlığı, yeşilinin ayırt edici yönünü geri plana atmış.

Heaven can wait... Bir karanfil aşigi olarak nasil oldu da bu kokuyu bu kadar gec denedim bilmiyorum. Çok gercek bir karanfil..Uzun zamandir bu kadar beni benden alan bir parfum koklamamistim. Ilk firsatta siseli alacagim ama herkese hitap ettigini ve genel begeniye uydugunu soyleyemeyecegim

Giardino Benessere Pompei Garden;
YSL Manifesto Elixir'in daha net ancak biraz daha zayıf hali. Sevenlerine artık üretimde olmadığı için rahatlıkla tavsiye edebileceğim bir iş.

Giardino Benessere Hashabis;
Bu da fazlaca maceraya kaçmadan ve falan filan yapmadan net ve realistik bir esrar otu çalışması olmuş. Ateşe verip üfleme seansına geçtiğimiz o dumanlı kısım az ancak malı zuladan gün ışığına çıkardıktan sonra kırmak suretiyle çarşafa serdiğimiz o an odayı dolduran ham yeşil hali takdire şayan.

Giardino Benessere Woodstock Patchouli;
Küçüklüğümde babam ve büyükbabam arasındaki yaşlarda olan ve 60'ların sonu ile 70'lerde Sultanahmet, Çarşı ve Tahtakale piyasasında 20'li yaşlarının en hızlı dönemlerini yaşayan abiler bana Hippie'leri anlatırlardı onları çok sevdiğimden dolayı. Tarihi yarımadada bunlara otantik her türlü eşyayı günümüz enflasyon rakamlarıyla itelemeye çalışan bu hanut erbabı abilerimin bana anlattıklarına göre bu Hippie'ler oldukça pasaklı, rastalı saçlarında bitler ve eski püskü kıyafetlerinde pireler olan, oldukça pis kokan, sağda solda efendim Sultanahmet bahçesinde öpüşüp yiyişip elleşen, içip sıçıp üfleyen; sağlam üfleyen, üflerken Joplin, Hendrix ve Lennon dinleyen, ortamlarda üflenti kokusunu bastırmak için tütsü formunda ve kendi kokularını bastırmak için de yağ diye tabir ettiğimiz forma bol paçuli tercih eden bol paralı; ekseriyetle Amarığan kalanı ise Avrupa menşeili masalsı tipler idi. İşte uzun jazz'ın kısası bu Woodstock Patchouli aynen böyle kokmaktaymış. Ultra kirli insan bedeni, ıslak köpek kürkü ve paçuli. Sokakta yaşayan evsiz insan ve onlara her türlü iklim şartında eşlik eden köpecik deneyimlerini de hem takılma hem de kokusal anlamda yaşadığım için bunu yazıtlar ve efsanelerdeki Hippie'ler ile onları da bu parfümle rahatça köprüleyip bağdaştırdım. Parfüm aleminin kaşarları için yol göstericisi ise şu olsun: Basitleştirilmiş Mazzolari Lui.
Büyükbabam artık yok, babam eski heybetinde olmasa bile hala var ve o dönemin hızlı hikaye anlatıcısı abileri ise Umre cami falan yapıyorlar. Hippie'lere ev sahipliği yapan Tarihi Yarımada ise kapısı kemirilmiş Ayasofya ve her geçen gün ezici kalabalık ziyaretiyle beraber yine Ayasofya ile mahvolan Bazilika'sıyla ve yeni müdavimleriyle sizleri kucaklıyor. Zaman...

Opus

Burlesque - Tramp: fındıklı pandispanya. notalarını pek yansıtmıyor. dengeli tatlılıkta bol vanilya/pirazinli sığ bir gurme. Jeux de Peau, Lost Alice, Madeleine, Shire gibiler bu temada çok daha derinlikli.

Dark Chocolate Royal: gerçekçi ince bir çikolata aroması. portakal likörlü olarak güzel başlayıp, kakao/paçuli olarak klasik devam ediyor. Tramp gibi vasat bir akor seviyesinde.